De Lauwerszee ontstond door zware stormen in de 10e en 11e eeuw waardoor hele stukken land weggeslagen werden. De aanvankelijke baai werd een zee. Het kreeg de naam van de Lauwers, de grensrivier tussen de provincies Groningen en Friesland.

Afsluiting van de Lauwerszee, een besluit met grote gevolgen!
In 1960 is het Besluit tot droogmaking van de Lauwerszee aangenomen en is men begonnen met de aanleg van een dertien kilometer lange afsluitdijk met spuisluizen en een schutsluis. Op 25 mei 1969 werd de Lauwerszee afgesloten en deze heet sindsdien Lauwersmeer. Dit had grote gevolgen voor de economische bedrijvigheid door het wegvallen van diensten en functies die te maken hadden met de zee.

Als gevolg van de afsluiting kreeg vooral de garnalen sector heel veel aandacht.
Voor De Skâns-Oostmahorn waren de gevolgen niet minder al was de garnalensector daar minder belangrijk. Maar belangrijke diensten en functies vielen weg zoals de veerboot naar Schiermonnikoog en het vertrek van de Reddingsmaatschappij (KNZRM) naar Lauwersoog. Ook de douane werd opgeheven. Dit maakte het dorp een krimpgebied voor wat betreft economische activiteiten. Het had iets vergelijkbaars met het vertrek van het Loodswezen vele jaren daarvoor. Dat leidde toen tot een grote terugval van de bevolking van De Skâns-Oostmahorn als gevolg van de daarmee samenhangende werkgelegenheid.  Lange tijd dreigde De Skâns-Oostmahorn een spookdorp te worden vanwege de aankoop van vele leegstaande huizen door mensen die daar hun vakantiehuis van wilden maken.
De Skâns-Oostmahorn maakte evenwel een nieuwe ontwikkeling door: die van het toerisme. Er verrezen vakantieparken en een jachthaven. Deze ontwikkeling zet zich tot op heden nog steeds door voor toeristen die genieten van rust, natuur en watersport!